Шошо в¢дым шып ончен, телым ужатем,
Тулыка‰ше ий мелнам чаманен катем.
Чараш лекше мºдывуй шинчамлан перна,
Эрыкан юж ден ш¢ла илыме верна.

Да. Ила-ш¢ла п¢рт¢с. Сомылжым пала,
Мушкын в¢д ден на‰гая мо кия шала.
Амырген айдеме чон, тор тушан пошен,
Эрыкта гын кº мемнам, мо кертеш полшен?

М¢ндыр вер гыч кайык еш толын чо‰ештен,
Р¢ж пыжашым чумырат, ваш-ваш ка‰ашен.
Шонымаш тыгай уке: весым ишыкташ,
Я «пачерым» солалташ, муным шолышташ.

Шарналтем мый шкет кочам. Тудо южгунам
Ото деке толеден, эскераш ча‰ам,
Кайык койышым шымлен, чонжо куанен,
«Вот кузе к¢леш илаш», – шо‰го каласен.

Апрель 1997 ий.