Тунемын кува ¢дыр-рвезым к¢таш:
Так кас, так окна часовой гай лияш.
Трупкам пºръе‰ла уло кертмын т¢рген,
Умшаш чыкен возын, мо лиймым терген.
Шокта пык да пок, о‰гым южыш колта,
Но трук ала-можо трупкам руалта.
Й¢двошт мален ыш керт: туманлыш эртак,
Эрдене нералтыш нерй¢кын пыртак.
Окна йымал шудыжым кошто тошкен:
Ала шерге чылымже туш чо‰ештен?
Нигушто уке: «Мо ия солалтен?
Ала сулыкемлан иктаж туныктен?»
Кастене шке верыштак. Пеш ш¢лыкан.
Шиждегеч умшаш чылым тольо тулан!
Куанымыж дене трук ушым шынден,
Тулеч вара корным окна дек монден.

* * *
Те‰гече куважлан сырен кугыза.
«Агурыш тºрштем!» – васара суртоза.
Вара, йолкоптакшым кечеш модыктен,
Э‰ер дек шикшалте. А вате поктен.
Содор гына тºрштыш лопка в¢д покшек...
Ласкан ийын лекте вес серыш йоштек.
Изиш канымеке пунчале чыла
Да мº‰гыжº кайыш шотан качыла.

* * *
Ойлат, ик марий подылаш йºратен.
«Й¢деже кºргем шукша‰еш» ман ойлен.
Пелашыже йышт кочо в¢дым шолтен
Да олым ло‰гаш пу стойкажым шылтен.
Пайрем деч вара капым мокмыр р¢за.
Оза в¢тамбак пеш проворын к¢за.
Пуракым нºлта, пургедеш, т¢рвынчеш,
Куважым шудалын, луклам ¢пшынчеш.
«Верештым вет! Юмо ужеш орлыкем!
Кондем тышке шлангым да а‰ыш чыкем,
Чызаш гае шупшын, ласкам ден лºкем», –
Тыге шонкален. Ш¢м лекшашла к¢лткен.
Мумекше, жапшат ятырракак эртен,
Логарым нºрташ кок арнялан ситен.
Пытартыш ч¢чалтышым нелын колта,
Стойка йырже олымым в¢д ден нºрта.
Вес кечын оза чодырашке миен.
Кува деч йодеш ик чаркам: пеш ноен.
Садет, ºрмалген, яра атым пурта...
Тачат «окмак» ватым марийже нулта.

* * *
Вашлийын пошкудым чокрак шо‰гые‰.
«Ойлаш иктаж мутым к¢леш вет», – шонен.
«Мо?» – манын йодеш. (Садыжат со‰гыра.)
«Туге», – шотым муын, весат ешара.
Тыге ойырлат, кутырен ситарен,
Мыят тидын дене корнем пытарем.

2000 ий.